- Home
- >
- Langue étrangère
- >
- Begraven dromen
Deborah Crombie
Begraven dromen
En néerlandais – Dr. Victoria McClellan schrijft een biografie over het turbulente leven van de dichteres Lydia Brooke, vijf jaar na haar tragische zelfmoord. Naarmate Vic meer in de ban raakt van Lydia’s poëzie en leven, groeien haar twijfels over de toedracht van Lydia’s dood. Was het werkelijk zelfmoord? Vic besluit haar ex-man Duncan Kincaid, hoofdinspecteur bij Scotland Yard, om hulp te vragen. Kincaids adjudant en geliefde Gemma James ziet het hernieuwde contact tussen de ex-echtgenoten met gemengde gevoelens aan. Maar als Vic in groot gevaar blijkt te zijn, kan Gemma niet langer aan de zijlijn blijven staan.
Vous aimerez aussi
Paroles, Paroles… de campagne
Tiendront-ils leurs promesses, ces duellistes politiques engagés dans la bataille électorale ? À l'heure où Jacques Chirac vient d'être réélu avec un score digne de l'ex-URSS à l'issue d'une campagne chaotique, riche en coups de théâtre, Pierre-Marie Vidal plonge dans les eaux profondes et cruelles d'une lutte sans merci pour le pouvoir suprême. Il nous fait découvrir les dessous de la victoire d'un Jacques Chirac pourtant donné battu quelques mois avant l'élection présidentielle. L'auteur décalque la trame de cette pièce dont les acteurs inventent l'histoire au fil des jours. Il propose une analyse prospective et nous fait revivre la campagne en pénétrant dans les coulisses de la séduction politique. Dans le secret des états-majors, il a amassé plus de 500 « confidentiels », petites phrases, intrigues ou grandes manœuvres de la campagne, drôles, féroces, déstabilisantes, mais toujours vraies.
La musique des sphères
1795 : alors que la France révolutionnaire a mis à bas l’ordre ancien, Londres est secouée d’angoissants événements. Chaque nuit, des prostituées sont assassinées et un serial killer français hanterait les bas-fonds de la capitale anglaise. Employé au ministère de l’Intérieur, Jonathan Absey enquête. Une véritable gageure dans cette ville où nobles français exilés et espions de Paris se confondent. Des tavernes de White Chapel aux palais de la Tamise, Jonathan va suivre la piste d’une inquiétante société secrète qui lui fera découvrir les complicités de la Couronne d’Angleterre et de la France régicide. Une aventure sur fond de découvertes scientifiques qui le conduira aux frontières de l’érotisme, du crime et de la folie.
Tous nos soleils sont morts
Les promoteurs immobiliers ne sont pas forcément les bienvenus en Bretagne, surtout quand on les soupçonne de malhonnêteté. C’est le message que veut faire passer Hadès, une organisation autonomiste, au riche promoteur Jacques Sabatier. Mais une nuit d’hiver, à Vannes, l’opération d’intimidation tourne mal. Gilou, un des membres d’Hadès, meurt pendant la pose d’une bombe sur un des chantiers de Sabatier. Un accident ? Pas si sûr… avant l’explosion, des témoins ont entendu un coup de feu. La cellule antiterroriste de Rennes va se heurter à une affaire bien plus compliquée qu’il n’y paraît. Tout le monde va enquêter sur tout le monde dans cette histoire ou chacun semble avoir quelque chose à reprocher à l’autre, y compris au sein d’une même famille, y compris au sein d’une même organisation…
Le Tartuffe
En laissant Tartuffe entrer dans sa maison, Orgon ne pouvait pas imaginer qu'il allait mettre en péril sa fortune, son honneur, son bonheur et l'unité de sa famille. Et pourtant, c'est bien à quoi travaille « l'imposteur », mais toujours à l'insu du maître de maison : si Tartuffe courtise la femme d'Orgon, c'est sous prétexte de l'entretenir de religion; s'il spolie ses enfants, c'est sous couvert de les remettre dans le droit chemin; s'il s'approprie les cordons de la bourse, c'est pour mieux organiser la dévotion familiale. Comment, dans ces conditions, Orgon aurait-il pu s'apercevoir de son aveuglement et donner au faux dévot la correction qu'il mérite? Avec Tartuffe, Molière livre une satire grinçante de toutes les hypocrisies, satire qui fait mouche et qui, 300 ans plus tard, reste toujours de mise : en témoignent les mises en scène modernes, qui se succèdent, collant à l'actualité, et le nom de Tartuffe qui est définitivement passé dans la langue comme synonyme d'hypocrite.